„Mała syrenka” czytanie performatywne
Opis spektaklu
Przygotuj się na szok, co tu się dzieje u nas na dnie!
Witajcie w morskiej krainie, w której rządzą dzieci, ryby i pół-ryby, czyli syrenki!
Znana wszystkim baśń Mała syrenka Hansa Christiana Andersena w oryginalnej wersji Miry Mańki to opowieść pełna zabawy, śmiechu i zaskakujących zwrotów akcji. Razem z Małą S. i dzielną ekipą ryborterek udamy się na poszukiwanie mamy, a przy okazji uratujemy księcia, zdobędziemy trochę wiedzy o sobie i o świecie, a także dowiemy się co robić, gdy kiedyś znajdziemy się na dnie. Bo ryby to ekspertki od bycia na dnie i doskonale wiedzą, jak poradzić sobie z dennym humorem, uczuciem samotności, brakiem przyjaciół czy złamanym sercem.
Reżyserka dzieci traktuje tak samo poważnie jak dorosłych i z pełną uważnością przygląda się temu, co w każdej i każdym z nas najbardziej miękkie i potrzebujące opieki. Wywołuje śmiech i wzruszenie, a dzięki temu stawia ważne pytania.
Spektakl w delikatny i kojący sposób dotyka niełatwych tematów: doświadczenia smutku, samotności i trudności w kontakcie z nieobecnym rodzicem. By móc rozumieć i nazywać te emocje dzieci potrzebują wsparcia dorosłych, a teatr wydaje się najlepszym miejscem do rozpoczynania otwartej rozmowy o tym, co w każdym i każdej z nas najtrudniejsze do zaopiekowania. Niewiarygodna historia Małej S. wspiera umiejętności radzenia sobie ze smutkiem czy lękiem – nazywania, oswajania i opiekowania się trudnymi emocjami oraz budowania przyjacielskich relacji opartych na zdrowym wsparciu, zrozumieniu i poczuciu humoru.
Twórcy
-
Mira Mańka
adaptacja i reżyseria
Obsada
- Adrianna Bieżan
- Ewa Zawada
- Marcin Lieber
- Stefan Szulc
-
gościnnie z Teatru Lalki i Aktora „Ateneum” w Katowicach
-
gościnnie z Teatru Lalki i Aktora „Ateneum” w Katowicach
-
Urszula Kamińska
gościnnie ze Szkoły Aktorskiej Teatry Śląskiego w Katowicach
-
Aleksandra Groszek
gościnnie ze Szkoły Aktorskiej Teatry Śląskiego w Katowicach
Reżyserka, aktywistka, feministka. Jestem absolwentką Wydziału Reżyserii Dramatu Krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Członkini Zarządu Związku Zawodowego Gildia Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. Stypendystka European Theatre Convention na rok 2023. Od roku 2024 współpracuję z Akademią Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego w Krakowie. Prowadziłam zajęcia na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu, aktualnie uczę osoby studiujące na Wydziałach Reżyserii Dramatu i Dramaturgii oraz Wydziale Aktorskim.
Rezydentka programów: Inkubator Sztuki AiR Goyki 3 (2024), Heart of Europe (2023), Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego: Nowy Yorick (2023), Komuny//Warszawa (2023), Sceny Nowej Dramaturgii (2022), Sopot NonFiction (2021), dwukrotnie Młodzi i Nowy (Łódź, 2021 i 2022), Młodzi w Starym: online (2020), Młodzi w Starym (Kraków, 2019).
Za Piknik pod wiszącą skałą otrzymałam Grand Prix dla najlepszego młodego reżysera Festiwalu Koszalińskie Konfrontacje Młodych “m-teatr” (2020), a Szekspir: makieta został doceniony I nagrodą konkursu SzekspirOFF oraz Nagrodą Publiczności na Festiwalu Szekspirowskim, 2021.
Reżyserowałam na zaproszenie Grupy Artystycznej Teraz Poliż (Przewodnik feministycznej psujzabawy, 2024), Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych (spektakl telewizyjny Inni, 2024), Teatru Pinokio w Łodzi (wszystko źle! najgorszy na świecie spektakl o dojrzewaniu, 2024), dwukrotnie Teatru im. J. Osterwy w Lublinie (jak płakać w miejscach publicznych, 2024), (Niewiarygodna historia Małej S., 2025), Teatru im. J. Kochanowskiego w Opolu (Sztuka kochania, 2023), Teatru Polskiego w Poznaniu i Festiwalu Szekspirowskiego (Lover’s complaint, 2023), Teatru Nowego w Łodzi (Moim babkom rewolucjonistkom, 2021), Festiwalu Szekspirowskiego i Teatru Tańca Rozbark (Szekspir: makieta, 2021), Festiwalu Opera Rara (Enoch Arden, 2020), Teatru Współczesnego w Szczecinie (Piknik pod wiszącą skałą, 2020), Narodowego Starego Teatru w Krakowie (Czartoryska. Artefakty.,2019; Mała Syrenka, 2020).
Jestem autorką tekstów i adaptacji do własnych spektakli, a w 2022 stworzyłam scenariusz do Tajemniczego Ogrodu w reżyserii Tomasza Fryzeła, Teatr Łaźnia Nowa.
W roku 2023 na łamach kwartalnika Didaskalia opublikowałam moją pracę magisterską: Feedback. Próba zmapowania zjawiska – systematyzującą teorię i praktykę udzielania informacji zwrotnej w procesach artystycznych.
Stworzyłam i moderuję grupę samopomoc reżysersko – dramaturgiczna, wspomagam procesy pisania wniosków grantowych i stypendialnych, prowadzę sesje i warsztaty feedbackowe.
Od 2024 roku współpracuję pedagogicznie z Akademią Sztuk Teatralnych.
Biegam, medytuję, studiuję techniki twórczego feedbacku.
artis statement
W teatrze poszukuję przestrzeni radosnej emancypacji i buntu wynikającego z chęci pozytywnych zmian zastanych narracji, obrazów i schematycznych ról.
Poszukuję czułości i opowieści przynoszących ulgę, które pozwalają się śmiać i wzruszać i przemieniać w kontakcie z drugim człowiekiem. Interesują mnie przestrzenie współtworzenia demokratycznych i
nieoceniających hi- i herstorii. Chętnie przyglądam się dziewczyńskim narracjom o świecie i istnieniu w świecie. Interesują mnie przede wszystkim pozytywne projekty, które budują wspólnotę i przynoszą ulgę. Nie rozliczają, nie (tylko) opowiadają o krzywdach, nie szantażują – są realnym początkiem dialogu o zachodzących lub możliwych zmianach.
Interesuje mnie również poszerzanie recepcji kanonicznych opowieści. Krytyczne przyglądanie się obrazom, zdarzeniom i słowom – szukanie dla nich nowego kontekstu i nowych możliwych znaczeń. Tak, by to co klasyczne nie oznaczało tego, co martwe i nieciekawe, a raczej stawało się przestrzenią dialogu i negocjacji porządków.
Świadomie pracuję z naiwnością, czyniąc ją podstawowym narzędziem namysłu nad światem i sztuką. Moje prace koncentrują się wokół tego, co najbliższe: praktyce feministycznej, codzienności, ciele, miłości, seksie, bliskości, śmierci.