HISTORIA

Teatr Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana został założony przez swojego patrona, artystycznie wykształconego nauczyciela, który w trudnej rzeczywistości powojennej Polski tworzył spektakle dla małych widzów, docierając do gmin i miasteczek Śląska i Zagłębia.

Ostatecznie placówka przeniesiona została w 1950 roku do Będzina, a 1 kwietnia 1951 roku otrzymała dzisiejszą nazwę Teatru Dzieci Zagłębia, którym Dorman kierował nieprzerwanie do 1978 roku. W dziesiątą rocznicę jego śmierci w 1996 roku Teatr przyjął imię i patronat swojego założyciela.

Artystyczny dorobek Jana Dormana to ponad czterdzieści lat pracy teatralnej, w roli nie tylko dyrektora teatru i reżysera, ale również scenografa, aktora i dramaturga. Jego autorskie spektakle, inspirowane rytuałem dziecięcej zabawy, odwołujące się do gry skojarzeń i wyobraźni dzieci, posługujące się w nowatorski sposób lalkami,maskami i znakiem plastycznym, rozwijające wrażliwość, percepcję i kreatywność małych odbiorców, stały się przełomowym krokiem w kierunku reformy teatru lalkowego.

Dormanowskie eksperymenty sceniczne, połączone z głęboko podmiotowym traktowaniem dziecka, jako uczestnika przedstawienia i współtwórcy sztuki, równoległe prowadzenie działań o charakterze artystycznym, pedagogicznym i społecznym, wytyczyły kierunki dalszego rozwoju widowisk dziecięcych i wyznaczyły początek nowej estetyki teatru lalkowego w Polsce.

Dzięki Dormanowi Teatr Dzieci Zagłębia przez lata uchodził za jedną z najbardziej awangardowych scen polskich dla dzieci i młodzieży, oraz jedną z najlepszych scen dziecięcych w kraju i na świecie, wpisując się w kanon najważniejszych zjawisk artystycznych w kulturze Śląska i Zagłębia drugiej połowy XX wieku.

Krótki felieton przedstawiający obok fragmentów premier, przedstawień, rys historyczny Teatru Dormana.

Krótka historia powstania teatru, fotografie archiwalne, rzeźby, rysunki dziecięce.  Jan Dorman opisuje działalność teatru, sukcesy i osiągnięcia, wspomina pobyty za granicą.

Rozmowy aktorów z Janem Dormanem o roli jego teatru. Fragmenty próby, wskazówki reżysera dotyczące dekoracji, ustawianie aktorów, piosenki ze spektakli.