Dziadek do orzechów
Opis spektaklu
Tę opowieść chciałoby się zacząć od słów „Dawno dawno temu…”. Święta kojarzą się nam z rodzinną atmosferą, pełną ciepła i wspólnego czasu, pełną kolorowych światełek i prezentów. Tymczasem w tej opowieści nic nie jest takie jak powinno.
Główna bohaterka Klara ucieka przed samotnością w krainę wyobraźni. Tam znajduje przyjaciół, ciepło, serdeczność. W obronie godności Dziadka do orzechów wyrusza z nim w niebezpieczną podróż, by zmierzyć się z podstępnymi myszami i z własnym lękiem. Ucieczka w świat wyobraźni daje Klarze sprawczość i niezwykłą moc. Jaką? Sami zobaczcie! Zobaczcie jak skończy się opowieść o Dziadku do orzechów i Mysim Królu!
„Dziadek do orzechów” to współczesna opowieść o potrzebie bliskości, o budowaniu relacji, która szczególnie dziś jest ogromną wartością. Nic jej nie zastąpi…
Twórcy
-
Ewelina Ciszewska
reżyseria i scenografia
-
Łukasz Damrych
muzyka i audiosfera
-
Robert Baliński
projekcje i reżyseria światła
Obsada
- Alicja Gierłowska
- Izabela Nadobna-Polanek
- Anna Rau
- Ilona Zaremba
- Maciej Gierłowski
- Piotr Merecki
- Mikołaj Prynkiewicz
- Huber Skonieczka
Teatr Lalki „Tęcza” został założony w 1946 roku we wsi Tuchomie przez małżeństwo aktorskie – Elżbietę i Tadeusza Czaplińskich. Premierowym spektaklem była Szopka Polska– Ludwika Szczepańskiego wystawiona na Boże Narodzenie w 1946 r. Z początku był to rodzinny, prywatny teatr wędrowny, który wędrował ze swoimi spektaklami od wsi do wsi wozem zaprzężonym w konie, saniami, a później samochodem ciężarowym zakupionym w urzędzie likwidacyjnym. Wraz z upaństwowieniem teatru w roku 1966 teatr otrzymał stałą siedzibę w Słupsku, przy ul. Waryńskiego 2, gdzie mieści się po dziś dzień.
Na historię teatru złożyło się kilka pokoleń wybitnych twórców teatru lalkowego, jednak największy wkład w kształtowanie wizerunku artystycznego miała Zofia Miklińska – wieloletni dyrektor artystyczny. Za dyrekcji Zofii Miklińskiej i Stanisława Mireckiego (lata 1969 – 1991) w „Tęczy” zorganizowano kilka naukowych sesji poświęconych tradycji i ludowości w polskim teatrze lalek, wiele wystaw scenografii teatralnej, konkursów dla najmłodszej widowni.