Czytanie dla widzów 4+

Jest to historia inspirowana duńskim zwyczajem celowego rzucania kamieniami w talerze, w której jeden z talerzy nie zostaje stłuczony. W „Nierozbitku” Jan Dorman opisuje swoją wersję wydarzeń na temat potencjalnych następstw wspomnianego duńskiego rytuału. W zwyczaju tym Duńczycy rozbijając talerze w specjalnym kramie rozładowują rodzinne – i nie tylko – napięcia. Lecz w historii Jana Dormana nieudany rzut nie rozbija kolejnego talerza, uruchamiając tym samym opowieść o losach talerza Nierozbitka i jego porozbijanych, a później posklejanych przyjaciół.
Nośność metafory rozbitego, czy posklejanego świata/człowieka/postaci, a także gestów nieudanych, niepowodzeń i ich skutków życiowych, pozostaje niewyczerpywalna i jest nadzieja, że sensy te przeniosą się na małego widza poprzez medium teatralne. Ponadto w spektaklu zostaną zawarte elementy rytmizacji wypowiedzi z włączeniem chóru dzieci, wspólne z widzami kibicowanie poszczególnym wydarzeniom scenicznym, oraz wyliczanki dormanowskie, a ta perspektywa sugeruje zabawowość i współodgrywanie scenicznego świata wraz z młodymi widzami w szkolnej, czy przedszkolnej przestrzeni. Tym bardziej spektakl będzie się odwoływał do świata dziecięcej wyobraźni podejmując także temat indywiduacji i rozwoju, porażki, która może stać się punktem zwrotnym w życiu, jak również będzie pogłębiał świadomość, że „rozbicie” można „posklejać”. „Nierozbitek” jest historią o zbieraniu/sklejaniu rozbitego świata, w którym można zaprzeczyć deterministycznej nieuchronności ludzkiego losu.